یاد تموم خنده های زنگ ادبیات، یاد وقتی که معلممون دست به گچ میشدن تا نقاشی بکشن!!!، یاد تموم اون لحظه هایی که میخواستیم سر روی میز بذاریم اما معلممون نمیذاشتن(آی حرص میخوردیم)، یاد غلط های املایی و تلفظیمون من جمله مِنَتی که یکی از بچه ها خوند: مُنتَنی montani ...

یادش به خیر...

یاد تمام زنگ های ادبیات و زبان فارسی به خیر...

یاد همه چیز به خیر حتی غرغرهامون...